شمبل آرایشگر

خداییش این یِر ِ  مو حرفاش درّ و گوهره! همیشه میگه این زنها میرن تو آرایشگاه ها پولاشونو آتیش میزنن.راست هم میگه بیشتر اوقات یه کار کوچولویی رو خودمون میتونیم انجام بدیم ولی میخوایم بریم آرایشگاه.حالا از پولش که بگذریم این وقت گرفتنو وقت گذاشتنش دردسره.صد رحمت به مطب پزشکا! خلاصه امروز همسر را روانه مغازه  ای کردیم و موم اصلاح صورت خرید 1500 تومن که برای 2-3 دفعه کفاف میده حالا آرایشگاه برای یه دفعه انجامش 5-6-7 ..... تومان میگیره.به همه هم میخوام یاد بدم دیگه، والا!!!!گاهی میگم برم یه آرایشگاه بزنما. 

خماری

این همه بعد از ظهر خوابیدیم تا شب سرحال بشینیم پای نود!حالام که دیدیم پخش نمیشه!خوابمونم  نمیآد دیگه

روز از نو روزی از نو

اولین شب یلداییه که من و یار پیش همیم وظاهرا اُدو باید طبق رسم و رسومهای رایج شب چله ای برای من بیاره، پس مجبور شدیم همه چی رو خِرکش کنیم ببریم خونه مامانم اینا، از طرفی کلی هم کار داشتیم اینجا، ولی موفق شدیم هم شب یلدا رو پیششون باشیم و هم اینکه فرداش از دستشون فرار کنیم و راه بیافتیم بیایم خونه.بماند که تو راه برگشت چقدر سوژه های بامزه داشتیم که حالا فردا می نویسم .با اینه بعد ازظهر خوابیدم باز دلم استراحت میخواد.پس فعلا

خر کیف شدن از تعریفا

هنوز این اس اُ پی کوفتی تموم نشده.همه چی آرومه ، فقط یه کم دلشوره دارم از این کار ناتموم.چند روز پیش یه استادی از ام آی تی کلی ازم تعریف کرده بود، اما دیدم نمره زبانم کمتر از حد لازمه، بهش ایمیل زدم که منم مشتاقم عزیزُم شاگرد شما بشم فقط مشکل این نمره زبانه میشه دانشجوتون بشم بعد دویاره امتحان بدم؟ که دیدم امروز ایمیل زده و توجه منو به لینک مدارک مورد نیاز دانشگاه جلب نموده!یعنی هیچی کار نمیتونم بکنم برات خودت میدونی و دانشگاه! ای بابا.ناهار کشک و بادمجون باحالی خوردیم با اُدوجون، بعد هم یه سر رفتیم بیرون متن جدیدی که نوشته رو پرینت بگیریم، میگیم آقا پرینت صفحه ای چنده؟ - 100 تومن. محض اطمینان اودو می پرسه خوب پرینت میگیره؟ - نه، درایوم خرابه، روش نقطه میندازه!  تازه خرابه دستگاش میگه 100، تا نپرسیم هم نم پس نمیده آقا! واقعا که

آرامش از راه رسید

خدا رو شکر دوران گندِ دماغی ما هم تموم شد.امروز رو تقریبا به کنار هم بودن، گذروندیم .اُدو رفت سر تمرین و من هم باید بشینم این اِس. اُ. پی(وا چرا اینجا نمیشه انگلیسی نوشت!!)  کذایی رو بنویسم.فعلا برم پی نوشتن    

کش دار شدن

نمیدونم شاید همین دلتنگی این روزها باعث شد که دوباره بنویسم،دلم قلمبه شده از خشم و دلتنگی، هر چی میگردم رگه های محبت پیدا نمیشه دیگه!! یا گه گاهی فقط حس میکنم عشقی هست،چقدر عجیب شدم!؟ در هرصورت طولانی شدنش جالب نیست،توصیه نمی شود

اولین پست

مدتها از بستن وبلاگ قبلیم گذشته و بالاخره فرصت شد وبلاگ جدید رو راه بندازم.چه روز مزخرفی هم راه افتاد!روزی که با  اودو(همسرم) دعوامون شد .مثلا الانم قهرم! انقدر از این وقتای کذایی بدم میآد